ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ – ಪ್ರೀತಿ

 

ಒಂದಲ್ಲ ಎರಡಲ್ಲ

ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಪತ್ರಗಳ

ಬರೆದದ್ದು

ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ

ಕಳಿಸಲು ನಿನ್ನ

ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ್ದು…

ಓದಬೇಕಿತ್ತು ನೀನೊಮ್ಮೆ

ಅವುಗಳನು

ಅರಿಯಬಹುದಿತ್ತೇನೋ

ನನ್ನ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶವಾದ

ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು.

ಬೇಸರವಿಲ್ಲ ನೀ

ಓದಲಿಲ್ಲವೆಂದು

ಭರವಸೆಯು ನನಗಿರಲಿಲ್ಲ

ನೀ ಅರಿಯುವೆಯೆಂದು,

ಆದರೂ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿತ್ತು

ಒಂದಹನಿಯ ಕಣ್ಣೀರು.

”ಎಲ್ಲಿರುವೆ ? ಹೇಗಿರುವೆ ?

ಎಂಬುದಿರಲಿಲ್ಲ

ಕನಸಿತ್ತು, ನಗುವಿತ್ತು

ನಿನ್ನೊಂದಿಗಿನ ಮುಂದಿನ

ಕ್ಷಣವಿತ್ತು , ನಾಳೆಯಿತ್ತು.”

ನಾ ಕಳಿಸಲಾರೆ, ನೀ ಓದಲಾರೆ

ಹರಿದುಬಿಡಲೇ ,,?-

ನನಸಾಗದ ಈ ಕನಸುಗಳ

ಪತ್ರಗಳನ್ನ ,

ಮರೆತುಬಿಡಲೇ

ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ ನನ್ನೊಳಗಿನ

”ನಿನ್ನ- ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ”.